De Tsotsitaal kent distinctieve en soms ironische benamingen voor de blanke bovenlaag van de bevolking.

Zuid-Afrika kent een enorme verscheidenheid aan talen en dialecten. Naast de 11 officiële talen die het land kent komen in verschillende regio’s van het land dialecten voor die soms door slechts enkele leden van een groep of soms door hele stadsdelen worden gesproken. Men kan hierbij denken aan het Afrikaaps, dat in Kaapstad wordt gesproken, en het Oorlams, dat zijn oorsprong kent in de Bantu taal. Ook de Tsotsitaal is een niet-standaard taal met een aanzienlijk aantal sprekers, die zich vooral in de grotere steden van Zuid-Afrika bevinden. Over het algemeen wordt deze taal geassocieerd met criminaliteit en gangsterisme. De term Tsotsi komt van een bepaald soort broeken die in de 40-er jaren populair waren onder de zwarte Zuid-Afrikaanse jeugd. De talen Zulu, Xhosa en Afrikaans hebben allen de Tsotsitaal beïnvloed. De sprekers van het Tsotsi zien hun dialect echter als onafhankelijk, niet als een variant van een andere Zuid-Afrikaanse taal (Van Dulm 2007: 36-37).

De Tsotsitaal kent distinctieve en soms ironische benamingen voor de blanke high-society. Zo wordt een blanke man een baas of oubaas genoemd en een blanke vrouw een miessie (dame). Naar eigen zeggen willen de Tsotisprekers zich hierdoor afscheiden van de blanke bevolking. Ook op andere manieren geven de Tsotsi’s aan dat ze tot een exclusief gezelschap horen. Zo noemen ze zichzelf clever en zijn de mensen van het platteland moegoes (idioten) (Molamu 1995: 146). Het spreken van Tsotsi is reden voor arrogantie en voor uitsluiting van de niet-sprekenden. Zelfs bewoners van de townships in de Zuid-Afrikaanse steden kunnen de snel veranderende taal niet bijhouden, waardoor ook zij als moegoe bestempeld worden. Degenen die opzettelijk afstand nemen van de Tsotsitaal worden spy genoemd. Het niet spreken van de Tsotsitaal is voor de stedelijke criminelen vaak een goede graadmeter of iemand gemakkelijk te zakkenrollen of te bespotten is (Molamu 2003: 48-50).

Literatuur

• O. van Dulm, The grammar of English-Afrikaans code switching. A feature checking account (Utrecht 2007).
• L. Molamu, ‘’Wietie: the emergence and development of Tsotsitaal in South Africa’’ in: Alternation 2 (1995) p. 139-158.
• L. Molamu, Tsotsi-taal: a dictionary of the language of Sophiatown, (Pretoria 2003).